دانشمندان کالج پزشکی جورجیا گزارش دادند ، اینکه زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم چگونه به درمان پاسخ می دهند و زنده می مانند ، با سطح 10 پروتئین در خون آنها که با یک سلول سلول “زامبی” مرتبط هستند نیز ارتباط دارد. آنها سطح این پروتئینها را در خون قبل از درمان در 565 زن پرویی مبتلا به سرطان دهانه رحم در مرحله 2 و 3 بررسی کردند ، که تحت درمانهای استاندارد تابش داخلی ، به نام براکی تراپی ، پرتوی خارجی یا هر دو قرار گرفتند. آنها دریافتند که زنان با سطح پایین پروتئین ترشح شده توسط سلول های پیر در مقایسه با آنهایی که سطح بالایی از این فنوتیپ های ترشحی مربوط به پیر شدن یا SASP ها را دارند ، میزان بقا در آنها بالاتر است. علاوه بر این ، آنها دریافتند که براکی تراپی ، که یک منبع تابش نزدیک به دهانه رحم را کاشت ، بقای بیمارانی را که سطح بالایی از این SASP ها داشتند اما تأثیر کمی بر روی افراد با سطح پایین داشت ، بسیار بهبود بخشید. دکتر می گوید: در زنان با سطح متوسط ​​تا زیاد SASPs خون ، استفاده از یک کلاس داروها به نام سنولیتیک – که این سلول ها را برای از بین بردن هدف قرار می دهد و برای بهبود مشکلات مرتبط با سن و بیماری تحت مطالعه است – به عنوان یک درمان کمکی می تواند کمک کند. شراد پوروهیت ، بیوشیمی در مرکز MCG برای بیوتکنولوژی و پزشکی ژنومیک و اولین نویسنده مطالعه. سرطان دهانه رحم شایع ترین سرطان زنان است که تقریباً به طور انحصاری توسط ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می شود. دانشمندان می گویند ، در حالی که تا حد زیادی با آزمایش پاپ اسمیر قابل پیشگیری است که می تواند تغییرات زودرس ، پیش سرطانی یا واکسن های HPV را تشخیص دهد ، میزان زنده ماندن برای کسانی که به آن مبتلا می شوند ، راکد است.